fietszondag zoveel

ik ging weer fietsen met mijn vader deze zondag mensen ja ik geloof de vijfde of zesde vader-dochter fietstocht alweer die was erg okee. eerst ging ik naar de fietsvereniging swift waar ik met mijn vader had afgesproken. het was schitterend weer en warm ook maar op de fiets merk je dat niet want warm krijg je het toch. dus mooi weer is een pre want dan is het licht heel mooi buiten en het landschap heel groen. mijn vader leidde mij via een van zijn routetjes naar zoetermeer en leidschendam en we kwamen zelfs even in de uiterste punt van den haag uit. dat voelt dan heel ver he dat je helemaal naar den haag bent gefietst maar de teller stond toen pas op 17 km ofzo. het was dan ook het uiterste westpuntje van den haag.


op een zeker moment in zoetermeer kwamen we op een soort van landelijk punt met een sloot waar een enorm ganzengekakel was en mijn vader zei 'kijk er is onrust, kijk, kijk!'. ik heb er een filmpje van gemaakt van die ganzenonrust maar ik heb nu even geen zin om het up te laden, sorry. ik heb het wel naar mijn vader gestuurd want dat vindt hij heel leuk. daar in de buurt is ook een mountainbike trail waar mijn vader dan even overheen gaat fietsen want hij fietst altijd op zijn mountainbike als ie met mij fietst dan is het voor hem wat zwaarder en dan rijdt hij minder hard. u moet wel weten mijn vader is 71 maar hij fietst nog als de beste en hij heeft belachelijke kuiten, daar zal ik binnenkort eens een foto van maken van die kuiten want anders gelooft u mij natuurlijk niet. wat ook grappig was was dat we langs snowworld kwamen en het was zo'n 30 graden, maar snowworld was gewoon open. ik keek even naar binnen en moet zeggen er waren inderdaad gewoon mensen aan het skiën. ik moet bekennen dat ik dat gek vond eigenlijk maar de vraag is of het ook gek is misschien is het helemaal niet gek, dus bij nader inzien heb ik er geen oordeel over, ieder moet gewoon doen waar ie zin in heeft ook al is dat skiën als het buiten 30 graden is. sterker nog zo gek is het natuurlijk helemaal niet om met die hitte naar snowworld te gaan, je moet het alleen wel bedenken. ik kan niet skiën dus ik zal niet snel naar snowworld gaan, ik ben er wel een keer geweest maar dat is een ander verhaal wat ik er nu niet bij ga halen daar heb ik even geen zin in. anyway dus dat was weer een fietszondag die werd besloten met een tosti van rietje in het swift-clubhuis. oja we zagen ook nog heel veel koeien onderweg met kalfjes en ook andere levende dieren, bedankt weer wellicht tot de volgende keer.

zondag in londen

het was een zondag in londen vandaag en we waren verteld dat je dan naar bricklane moet gaan. dat deden we dus we waren er toch. bricklane ligt op loopafstand van ons appartement in shoreditch dus dat is mooi dat we dan daar toevallig in de buurt zaten. dat gebeurt niet vaak dat je iets boekt en dan precies in de hotte neighbourhood zit, maar dat zaten wij dus, wat een geluk. de bricklane hood wordt ook wel banglatown genoemd omdat er heel veel bangladeshi wonen. verder wordt verteld dat jack de ripper in deze area wat slachtoffers heeft gemaakt en dat salman rushdie er zijn satanic verses heeft geschreven. anyway the place to be dus. we wandelden er heen vanaf de achterkant van ons huis via een wijkparkje en via de flowermarket op columbia road. dat was ook een schattig en kleurrijk gebeuren, maar het was een beetje heel erg druk. ik had ook geen bloemen nodig eigenlijk dat is dan ook weer zo, wat moet je met bloemen als je op vakantie bent. dus we gingen snel verder.


eenmaal op bricklane waar de atmosfeer ons direct charmeerde dronken we koffie met deense koffiebroodjes bij een heel leuk cafe met allemaal loungebanken buiten. er zat een soort bono op een van die banken met een gekke bril op (zie foto), tenminste hij keek of hij bono was. het was hem niet. verder zaten en liepen er allerhande hippe figuren en er waren diverse multicultipeoples bezig in allerlei kramen om voedsel te maken, kortom het was heel erg leuk. er was overal eten je kon het zo gek niet bedenken, zelfs bengaals en birmees. mijn mannetje werd gek in de rough trade platenzaak en ik werd ook bevangen door de hippe, punkige, alternatieve atmosfeer en kocht een gekke jurk met rozenprint voor 20 pond bij een van de tweedehands kledingkramen. het is een jurk van lancome zelfs. een jas of een jurk in ieder geval een gek echt bricklane ding, zo'n ding dat waarschijnlijk nooit meer uit de kast komt. we aten iets exotisch waarbij we niet geheel tevreden waren over de keuze, en daarna richting spitalfields market want daar moesten we ook zijn en ja hoor daar ging het feest nog even door. een grote hal vol met kramen, met nog meer lekker eten en gekke kleding. ik heb nog een witte bontjas gepast maar dacht bij nader inzien dat ik die toch niet nodig had en niek was bang dat ik met varkensbloed overgoten zou gaan worden als ik die zou gaan dragen. toen heb ik maar een paar hippe dr martens met hoge hakken gekocht, erg grappig zijn die. in een paarsrode cherry kleur. darcie's, ze kostten 95 pond wat ik redelijk goedkoop vond want die dingen waren veel duurder in mijn herinnering. maar ja dat komt ook doordat de pond op dit moment redelijk goedkoop is. vroeger was de pond 3,50 gulden wat betekent dat deze dr martens dan 350 gulden kostten, wat dan nu zeg maar 170 euro zou zijn. maar nu is de pond ca. 1,20 euro wat betekent dat deze dr martens zeg maar 120 euro kosten even afgerond. tel uit je winst. dr martens zijn dus goedkoper geworden. ik ben er heel blij mee. op het grote terras bij de oude rode bus dronken we een bier en een pear-cider. er was verwarring bij de barman omdat wij vroegen is that pear?, en hij zei no that's no beer, it's cider. maar wel pear dus toen de verwarring was opgehelderd moesten we heel erg lachen. hahaha.

toen was het tijd voor een siësta en gingen we naar ons tijdelijke huis aan hackney road 170. ik heb mijn nieuwe dr martens even aangetrokken en mijn lancome jurk. niek vond het heel bricklane bij elkaar passen en daarna ben ik even gaan slapen. ondertussen had het mannetje een curry huis gevonden volgens volkskrant reizen het beste curry huis van londen. we gingen met bus nr 67 naar commercial road want we hadden geen zin meer om te lopen. die bussen die hebben we echt ontdekt die zijn superfijn. vooral met die oyster card dat is een geweldige uitvinding. je kan hem overal op laten laden. u zult wel denken wat een hysterisch gedoe om die oyster card dat is toch gewoon een ov-chipkaart... ja dat is ook inderdaad zo.

de curry (balti) huizen zitten allemaal aan bricklane naast elkaar en je moet oppassen anders word je door een hindu of een bangla naar binnen getrokken. wij wilden die ene speciale waar ze de beste masala dosa ter wereld maken op nummer 120. maar daar zat bijna niemand en ze wilden ons iets te graag naar binnen trekken. daarom hebben we expres een andere genomen waar ze niet eager waren en waar we nog even naar de wedstrijd duitsland-australie konden kijken. de duitsers wonnen deze wedstrijd met 4-0. het restaurant heette shampan. vooraf aten we pappadum, een butterfly king prawn en een aardappelballetje gevuld met kip. daarna nam ik tandoori mixed grill en niek het heetste gerecht van de hele kaart chili lamb nog wat. met plain nan en pilav rice. erbij dronken we kingfisher van de tap. het was lekker maar ook heel veel. nou dat was het wel voor vandaag. op de oyster card staat nog ongeveer 5 pond, dus die gaan we morgen een beetje opladen. wat we morgen gaan doen dat vertel ik niet want dan is het geen zondag meer. bedankt voor de aandacht weer en tot de volgende zondag.

boekenmarkt in leiden

er was boekenmarkt in leiden vandaag maar die viel min of meer in het water. die foto hierboven klopt dan ook niet want het regende pijpenstelen zoals men dan zegt. maar u begrijpt natuurlijk wel dat het een oude foto is die ik heb gevonden via google. want ik was helaas vergeten zelf een foto te maken. sorry.
mijn mannetje moest voorlezen in cafe einstein maar eerst wandelden we toch maar wat over de boekenmarkt en scoorden enkele boeken waaronder het boek 'leuke dingen met een werphengel' van hengelsportgoeroe jan schreiner. daarover later meer misschien. in einstein was helemaal niemand en door het slechte weer was het voorleesevenement naar een zaaltje boven verplaatst. daar troffen we de lichtelijk nerveuze medewerksters van de boekhandel achter een tafel met boeken van leidse schrijvertjes. zij hoopten van harte dat er nog iemand kwam want bij de voorgaande schrijvertjes was de opkomst nul tot zeer mager. de dierenambulance was inmiddels gebeld, want er zat een invalide duif in de vensterbank. het was hartverscheurend want die duif maakte niet echt de indruk nog te kunnen vliegen en hij had maar een pootje. zo moest ie dus ook wel naar de lezing van mijn mannetje luisteren maar dat vond ie geloof ik niet erg. inmiddels druppelden er toch wat twittersujetten binnen die naar mijn mannetje kwamen luisteren. gelukkig maar want mijn mannetje is toch altijd bang dat er niemand komt, ook al zijn er soms opeens 800 man, dat was in dit geval onwaarschijnlijk. er waren er toch wel 13 denk ik, met mij erbij. met de meisjes van de boekhandel erbij 15 misschien. de bar was gesloten dus we moesten beneden bier halen. dat ging allemaal goed. de sfeer was gemoedelijk en intiem. ergens midden in het verhaal over het slachten van een gnoe, een verzoekverhaal van erik uit pijnacker, kwam een oudere grijze man binnen, een opa-type. hij bleef wat onrustig staan bij de ingang. mijn mannetje nodigde hem vriendelijk uit plaats te nemen, 'komt u verder we zijn net bezig een gnoe te slachten'. de oude liep naar achteren om iets te bespreken met een jongeman die in de zaal zat. dat werd de schrijver te gortig, en zijn blik dreef de oude en de jongeman excuses stamelend naar buiten. het verhaal ging voort en de fans uit pijnacker waren zeer geamuseerd, evenals de andere toehoorders. de dierenambulance kwam niet. ik had de duif graag mee naar huis willen nemen, maar ik heb het niet gedaan. het spijt me, ik hoop dat ie toch gered is. nou dat was het dan weer, een zondag in leiden, dank u voor de aandacht.

fietsen met mijn vader

tegenwoordig fiets ik met mijn vader en daartoe heb ik een fijn fietsje gekocht een trek fx 7.6 dat is me wel een fietsje hoor ik ben er heel blij mee. vandaag was ons tweede zondagtochtje. de eerste rit, vorige week deden we het rustig aan, 'snelheid komt vanzelf' aldus mijn vadertje. zo fietsten we via leiden naar voorschoten en wassenaar, terug langs de vogelplas, eerst tegenwind, ook zo slim. mijn vader calculeert die dingen allemaal in. hij weet alle leuke doorsteekweggetjes. onderweg komt hij steeds bekenden van zijn fietsvereniging swift tegen die hem vrolijk groeten. de teller tikte mijn eerste 30 km, en daarna koffie bij swift. op de valreep pakte mijn vader nog een stukje mountainbiketrail mee.
deze zondag was er wind de andere kant op. de wind was noordoost. dus gingen we naar het noordoosten en dat wil zeggen richting kaag en roelofarendsveen ofzo. we fietsten allereerst langs de haarlemmertrekvaart richting oegstgeest en door warmond, daarna langs de a44 richting sassenheim tot aan de ringvaart. al die tijd tegenwind maar dat mocht de pret niet drukken. langs de ringvaart fietsen is dan best pittig maar dan weet je waarvoor je het doet nietwaar. ik had gelukkig mijn anne soldaat mutsje op en handschoentjes aan. mijn vadertje had een beetje spijt dat hij geen mutsje had opgedaan. zeg maar gerust hij was een beetje jaloers op mijn mutsje want koude oren zijn niet fijn. 'heb je wel iets gegeten' vroeg hij. maar dat had ik niet ik had alleen een koffie verkeerd op 'er zat wel suiker in'. ohohoh dat is niet verstandig je moet wel iets eten anders krijg je hongerklop, zei mijn vader en hij gaf me een paar slokken uit zijn bidon met AAdrank. het viel wel mee hoor we waren net een half uurtje onderweg. ergens ter hoogte van kaag-eiland zei mijn vader dat we wel een broodje paling konden halen bij eveleens. dat is nog wel een stukje fietsen hoor. maar ik vond dat geen probleem want we zouden dan ook langs lammetjes komen. lammetjes vind ik heel lief. na nog een paar kilometer tegenwind zei mijn vader dat het misschien toch een beetje ver was voor mij helemaal naar die broodjes paling. nee hoor zei ik het gaat prima, dat was ook zo. rustig doorfietsen niet te hard de snelheid komt vanzelf. 'zie je die toren daar in de verte? daar is het' zei mijn vader. ok zei ik. we kwamen groepen wielrenners tegen die 'in een waaier fietsten'. beetje overdreven gedoe hoor, zei mijn vader maar die gaan wel hard zo'n km of 37 per uur. maar die hadden dan ook wind mee. wij fietsen lustig verder zo rond 19/20 km/u ook een beetje in een waaier maar dan met zijn tweeën. bij de lammetjes zijn we even gestopt. na 21 km bestemming weteringbrug en heerlijke broodjes paling bereikt. mijn vader nam 2 broodjes paling en ik 1 paling en 1 garnalen. daarna aanvaardden we de terugreis via de braassemermeer, nieuwe wetering/hoogmade. het was een fijne toer en het totaal staat nu op 77 km. ik hoop dat er nog vele gaan volgen. u leeft natuurlijk van harte mee, dat mag, sterker nog, dank daarvoor!

domingo en madrid

deze zondag zijn wij in madrid, waar wij ook noche vieja oftewel oudejaarsavond hebben gevierd op de puerta del sol met een paar duizend madrilenen en een paar italianen. al sinds woensdag slenteren we door deze fijne stad, want ik ben dol op madrid, madrid heeft kapsones en is niet ordinair of hysterisch zoals barcelona, barcelona kan er best mee door hoor daar gaat het niet om maar het is niet madrid. dus dat is gezegd. vandaag hebben we wel een echte highlight-dag gedaan want wat doe je op zondag in madrid je gaat eerst naar de rastro met allerlei andere madrilenen. de rastro is een soort waterlooplein maar dan in madrid en het leuke ervan is dat je er in deze tijd van het jaar weinig toeristen ziet. je kunt er allerhande meuk kopen zoals batterijen en usb-sticks, dvd's en tweedehands bontjassen, ook kun je stierenvechtersposters laten maken met je eigen naam erop, of een andere rare naam bijvoorbeeld knaubi weisskugel, zoals mijn mannetje al jaren wil, maar niet durft. bijna was hij zover vandaag maar helaas was de rij te lang dus toen ging het weer niet door. op de rastro zie je allerlei trends gekopieerd worden, nu zie je bijvoorbeeld heel veel nep custo kleren en oorwarmers die je achterop je hoofd zet. anyway dat was grappig en ik heb een zootje fotoos gemaakt met mijn nieuwe canon g11. verder heb ik niets gekocht alleen 3 real madrid aanstekers voor 1 euro. ik vond dat een koopje en ik was er op dat moment heel blij mee want ik had geen vuur. maar nu ben ik er nog heel blij mee. klaar met de rastro pakten we de metro op estacion embajadores richting museo del prado, we moesten overstappen op sol en zijn uitgestapt bij estacion anton martin. in het prado was het belachelijk druk en dat kwam volgens mij door de tijdelijke tentoonstelling hollandeses en el prado, daar loopt de wereld voor uit. maar het kan ook dat het kwam omdat het zondag was daar wil ik vanaf zijn. in ieder geval was het vrij moeilijk om een blik te werpen op het meesterwerk van de vlaamse hieronymus bosch' garden of earthly delights, waarvan u hierboven een detail ziet. gelukkig hadden we het al eens eerder bekeken op een dinsdag in 2007. toen was het rustiger. goed nu ga ik even slapen en dan gaan we ons voorbereiden op een diner bij bazaar, bedankt zover, fotoos volgen..