een zondag in lissabon

want daar waren wij deze zondag. we waren er al op vrijdag 11 september vliegen op 11 september dat is best wel eng misschien maar wij deden het gewoon en er gebeurde helemaal niks. gelukkig maar we kwamen gewoon aan in lissabon er was geen aanslag en ook geen faroramp het ging allemaal prima met de koninklijke luchtvaartmaatschappij. een ongelofelijk fijn appartement hebben we hier op een ongelofelijk fijne plek midden in bairro-alto. lissabon is echt schattig en heel charmant en de straatjes zijn heel erg leuk. alles is schots en scheef want de stad ligt op zeven heuvels, nou dan weet je het wel. deze zondag kwamen we wat traag op gang we ontbeten met een broodje van de bakker die we gisteren hadden gekocht. het is een soort ontbijtkoekachtig broodje met gedroogde vruchten erin. ook hebben ze hier bij de bakker waanzinnig lekkere witte broodjes voor 9 eurocent per stuk. het is hier echt zondag alles is dicht. een mooie dag om met tram 28 rond te gaan rijden. tram 28 is een schattig antiek geel trammetje ik ben er echt verliefd op. maar we worden er steeds na drie haltes uitgeflikkerd en we begrijpen niet waarom. de tramchauffeurs snappen het wel en zij snappen weer niet dat wij het niet snappen. maar goed we gaan richting lapa maar daar is het uitgestorven. komt natuurlijk omdat het zondag is. het is de wijk van de dichter pessoa maar zijn casa is ook dicht. we wandelen terug door het park jardim d'estrala waar voorbereidingen worden getroffen voor een jazz recital in de namiddag. daar gaan we maar niet op wachten dus we lopen weer terug richting centrum en daar zien we opeens onze vrienden s&s in tram 28 voorbijrijden. zij zijn door het dolle heen en rijden de hele dag in de tram heen en weer met hun dagkaartje. zo'n dagkaart moeten we ook zien te scoren bij een metrostation want iedere keer nieuwe kaartjes kopen dat is niet goed voor het humeur van mijn mannetje. we kopen dus een viva ovchipkaartje voor 4,20. daarna hebben we sardines gegeten bij een restaurantje vlakbij de taag. s&s komen ook nog even aanwaaien voor een biertje en een paar van die lekkere garnalendingetjes van die soort empanada's zijn het die zijn echt heerlijk. we wandelen chiado in en kopen koekjes bij een toeristenbakker, kort daarna wordt mijn portemonnee geript. dat heb ik weer ik dacht na parijs ooit in 19 nogwat dat gebeurt me niet meer maar goed het gebeurde me toch. gelukkig zat er niet heel veel geld in, maar wel mijn passen die in 5 minuten na een telefoontje naar interhelp geblokkeerd waren. snel opgelost was het die tiefusrovers werden er niet rijk van in ieder geval. de ovchipkaartjes had ik gelukkig nog want die zaten in een ander vakje van mijn tas. dus we konden gewoon nog met de elevador naar boven weg uit deze roverswijk. in ons appartement gezamenlijk bijgekomen van deze beslommeringen met een fles dure port en vinho verde. daarna hebben we gegeten beneden in het restaurantje van onze huisbaas david. les mauvais garcons heet het restaurantje het is een heel gezellig homorestaurantje, heel klein met maar vier tafeltjes ofzo een echt huiskamerrestaurantje voor gay peoples. het eten was een beetje teveel want we hadden al vrij stevig geluncht dus dat was jammer, zonde eigenlijk want het was erg lekker bij de beste jongens ze hebben een fijne kaart met franse en italiaanse gerechten. al met al een hele fijne zondag in lissabon met een lach en een traan. veel fotootjes hier>> en bedankt voor de aandacht.

plantjes

tegenwoordig ben ik op zondag regelmatig bezig met plantjes op het terras, dat is fijn hoor mensen met plantjes bezig zijn, daar wordt je rustig van, ik dan tenminste wel, normaal ben ik soms ook al wel rustig hoor dat u niet denkt die vrouw dat is een nerveus wrak, maar van bezig zijn met plantjes word ik nog veel rustiger, ik val bijna in slaap eigenlijk, ik sleep me van plant naar plant en dan haal ik de oude bloemetjes eruit. en dan maak ik er foto's van zoals deze prachtige foto hierboven van de passiebloem. die foto heb ik dus zelf gemaakt met mijn nieuwe digitale spiegelreflex en dat was dan nog maar een van de eerste want ik wil nog veel mooiere foto's maken van passiebloemen met bepaalde artistiekerige waarde en perfecte scherptediepte enzo. maar dat komt nog wel. nou voor nu weer even bedankt voor de aandacht ik moet nog even iets anders doen, maar ik kom er zeker op terug.

uberkitsch in istanbul

lokatie istanbul dus deze zondag en wel een wandeling naar het dolmabahce paleis. donderdag zijn we hier gekomen via frankfurt met een vliegtuigje van de lufthansa. over de lufthansa ben ik zeer te spreken omdat het personeel heel beleefd is en ook omdat je nog een gratis krant naar keuze en een maaltijd aan boord krijgt. en ze vliegen ook heel stabiel die lufhansavliegtuigjes, tenminste voor zover ik weet dan. het enige nadeel was dat het lufthansavliegtuigje naar frankfurt op schiphol ongeveer een halfuur moest taxien van de nederlandse verkeersleiding voordat het op de toegewezen startbaan was. dat is natuurlijk een beetje kinderachtig, om duitse vliegtuigjes heel lang te laten taxien, en ook kut als je een aansluiting moet halen, die we overigens wel haalden, maar dat was best wel even spannend.
maar dat paleis dus deze zondag eerst moesten we badmutsjes om onze schoenen doen en daarna wachten tot er weer een gids beschikbaar was. dat leek lang te gaan duren maar dat viel toch mee. van de gids moesten we bij de groep blijven die uit ca 25 mensen bestond. nou ja de details over dat paleis zal ik verder achterwege laten maar het is vrij belachelijk groot en het ligt heel mooi aan de bosporus, en er hangen hele grote kroonluchters, maar ik zou er niet willen wonen. u kunt vast op heel veel plaatsen heel veel foto's ervan bekijken dus doe dat gerust. 's middags lunchten we in the house cafe. dat is een hippe tent waar hippe turken komen en verder veel gewone toeristen. ik weet niet meer wat we lunchten maar in ieder geval dronken we pancar-mojito's die behoorlijk rood waren door iets wat we niet konden thuisbrengen en wat later bieten bleken te zijn. ik voelde me best wel bekocht want ik dacht dat pancar een bijzondere vrucht was.



nou tot zover istanbul even, ik moet nu weer naar buiten.

istanbul

we zijn nog niet in istanbul hoor, maar ik ben er vandaag wel mee bezig geweest. we gaan namelijk 2 april naar istanbul voor 6 dagen, dat wil zeggen 5 nachten. vrijdag heb ik een vlucht geboekt en dus heb ik mij vandaag en ook gisteren verdiept in istanbul en waar je kan slapen, hoe je er komt en wat je er allemaal kan doen en zien. zo hoorden we van de buren dat er een brug is in istanbul waar allemaal restaurantjes onder zitten. dat leek mij raar restaurantjes onder een brug want onder een brug is toch water? dus zaterdagochtend toen ik ontwaakte met mijn mannetje en hem voorlas uit het boekje 100% istanbul ontstond hierover een meningsverschil. ik zei die visrestaurantjes die zitten natuurlijk naast de brug. en hij zei nee ze zitten onder de brug. ik moet nu toegeven dat hij gelijk had, want in mijn verder orienterende zoektocht vandaag op het www lees ik steeds over die visrestaurantjes onder de brug. dus die zullen we dan ontdekken en dan zal mijn mannetje zeggen, zie je wel ze zitten onder de brug. en dan zal ik zeggen jajaja je had gelijk. klaar. en dan krijgt hij een kus. maar goed waar ik dan weer goed in ben ik heb gezocht naar hotels en/of appartementen en ik wil natuurlijk alleen het beste voor de beste prijs. want ik heb een broertje dood aan teveel betalen maar ik heb ook geen zin om in een backpackershostel te zitten. eerst wilde ik een appartement in beyoglu vinden maar bij nader inzien dacht ik dat het ook leuk zou zijn ook een paar nachten in de oude stad te verblijven. de oude stad daar schijnt het vol te staan met moskeeen en paleizen en die moet je natuurlijk zien evenals de grote bazaar met 4000 kramen. ik heb me gek gespeurd op sites als lonelyplanet en tripadvisor en dan kom je echt een heel eind, dus nu heb ik twee nachten geboekt in hotel uyan met leuk dakterras vlakbij de blauwe moskee en drie nachten in de misafir suites van joost. dat is allemaal gelukt en ik ben heel tevreden. vooral ook omdat we vliegen met lufthansa dus dat moet wel goed zijn. we moeten wel via frankfurt want het laagste tarief van de klm was al vol. maar goed dat is best leuk via frankfurt vliegen zo kom je nog eens ergens. ik heb ook ontdekt dat je een akbil moet kopen die je kunt opladen om met het openbaar vervoer te reizen. en verder kun je op vele plaatsen naast de gebruikelijke doner kebab ook kumpir eten, dat zijn aardappels gevuld met allerlei voedsel. kortom dat wordt genieten. later meer dank u voor uw aandacht.

kunstenaartjes

we gingen op zaterdag, dat maakt nu even niet uit dat het niet op zondag was, sorry, naar de nacht van de poëzie in world art delft. dat is zo een fijne plek in het polderland waar kunstenaartjes tot inspiratie komen enzo. mijn mannetje moest daar ook iets voordragen gesponsord door de technische universiteit. ja leuk hoor we hebben erg gelachen. zo was er een kunstenaartje met een stok en middeleeuwse kleertjes die gedichten performde. hij las ze dus niet voor nee hij performde ze. mooi hoor maar het zag er niet uit. vonden wij dan. het spijt me heel erg dat ik het moet zeggen maar ik denk dat dit kunstenaartje zich beter bij het schilderen kan houden. maar ja dat is mijn mening, sorry. wel waren we onder de indruk van een zangeresje die merel heette. kijk dat is nog eens een goeie naam voor een zangeres, dat moet u met me eens zijn. maar merel is heel leuk en echt. dus we zijn nu fan van merel en dat moet u ook worden. datzelfde geldt trouwens voor jacob troost want die vonden we ook heel leuk! bedankt, dat was het weer even dan voor nu.